Husain An-Nuri At-Tabarsi napisał:
ثم نقول ثالثا أن الذي يظهر من مطاوي الاخبار أن الجنة محرمة على المشركين والكفار الجاحدين وأما من هو في حكمهمفي بعض الآثار فلا يظهر من تلك الأخبار شمولها له مع أن عدم الدخول في الجنة المعهودة غير مستلزم للدخول في النارفان لله تعالى أن يعفو عن بعضهم ويخلق لهم ما يتنعمون فيه غير الجنة
„Po trzecie, mówimy na ten temat, że z tego, co wynika się z treści hadisów, polega na tym, że Raj jest zamknięty dla politeistów (Mushrik) i niewiernych (Kafir). Jeśli chodzi o tych, którzy w niektórych tradycjach podchodzą pod tą kategorie , z tych tradycji nie wynika, że dotyczy to ich w całości. Nie wejście do dobrze znanego Raju nie oznacza, że ktoś wchodzi do Piekła, ponieważ Bóg może przebaczyć niektórym z nich i stworzyć dla nich coś innego niż Raj, gdzie będą czuć się komfortowo”.
وفي الكافي عن الصادق عليه السلام: أن مؤمنا كان في مملكة جبار فولع به فهرب منه إلى دار الشرك فنزل برجل من أهلالشرك فأظله وأرفقه وأضافه فلما حضره الموت أوحى الله عز وجل إليه: وعزتي وجلالي لو كان لك في جنتي مسكنلأسكنتك فيها ولكنها محرمة على من مات بي مشركا ولكن يا نار هيديه ولا تؤذيه ويؤتى برزقه طرفي النهار قلت: منالجنة قال: من حيث يشاء الله عز وجل
„W książce Al-Kafi, od Imama As-Sadiqa (a.): „Wierzący przebywał w królestwie władcy który go znieważał , po czym uciekł od niego do kraju politeistów. Zatrzymał się u jednego z nich , który go chronił, pomagał i gościł. Kiedy umarł, Bóg mu objawił: „Na mój honor i majestat, gdybym miał dla ciebie miejsce w Moim raju, umieściłbym cię w nim, ale odmówiono go temu, który zmarł jako politeista (mushrik). ). Niemniej jednak, Ogniu, wypędź go i nie krzywdź go, i niech otrzyma zaopatrzenie dwa razy w ciągu dnia”. (Narrator) Powiedział: „Z raju”? (Imam) Odpowiedział: „Skądkolwiek Bóg zechce”.
وفي ثواب الأعمال بإسناده عن علي بن يقطين قال قال أبو الحسن موسى بن جعفر عليهما السلام: إنه كان في بنيإسرائيل رجل مؤمن وكان له جار كافر وكان يرفق بالمؤمن ويوليه المعروف في الدنيا فلما أن مات الكافر بنى الله له بيتا فيالنار من طين فكان يقيه حرها ويأتيه الرزق من غيرها وقيل له: هذا ما كنت تدخل على جارك المؤمن فلان بن فلان من الرفقوتوليه المعروف في الدنيا
„A w Thawab-ul-A’mal, z łańcuchem narratorów do Alego Ibn Yaqtina, który powiedział: Abu l-Hasan Musa Ibn Ja’far (a.) powiedział: „Wśród Dzieci Izraela była osoba wierząca, która miała niewierzącego sąsiada który traktował go życzliwie i czynił mu dobrze na tym świecie. Kiedy umarł niewierzący, Bóg zbudował dla niego mieszkanie z gliny w piekle. W ten sposób uchronił go przed jego upałem, a jego zaopatrzenie dotarło do niego i powiedziano mu: „To za traktowanie twego wierzącego bliźniego, syna tego i tego, życzliwie i czyniąc mu dobrze w tym świecie.)”
وفي آخر كتاب أبي جعفر محمد بن المثنى أبي القاسم الحضرمي مما رواه الشيخ أبو محمد هارون بن موسىالتلعكبري وألحقه به عن ابن همام عن حميد بن زياد ومحمد بن جعفر الرزاز القرشي عن يحيى بن زكريا اللؤلؤي قالحدثنا محمد بن أحمد بن هارون الحرار عن محمد بن علي الصيرفي عن محمد بن سنان عن مفضل بن عمر عن جابرالجعفي عن رجل عن جابر بن عبد الله قال: كان لأمير المؤمنين عليه السلام صاحب يهودي قال وكان كثيرا ما يألفه وانكانت له حاجة أسعفه فيها فمات اليهودي فحزن عليه واستبدت وحشة له
„I na końcu księgi Abu Ja’far Muhammad Ibn Muthanna Abi l-Qasim Al-Hadrami, z tego, co starszy, Abu Muhammad Harun Ibn Musa At-Talla’ukbari, opowiedział i dodał do niego, od Ibn Hammama, od Humaida Ibn Ziyada i Muhammada Ibn Ja’far Ar-Razzaz Al-Qurashi, od Yahya Ibn Zakariyya Al-Lu’lu’i, który powiedział: Powiedziano nam, że Muhammad Ibn Ahmad Ibn Harun Al-Harrar, Muhammad Ibn Ali As Sairafi, Muhammad Ibn Sinan, Mufaddal Ibn Umar, Jabir Al-Ju’fi, od kogoś że Jabir Ibn Abdillah powiedział: „Dowódca Wiernych Imam Ali (a.) miał żydowskiego towarzysza”. On (Jabir) powiedział : Bardzo go lubił i jak miał problem, to mu w tym pomagał. Po tym Żyd zmarł. Potem opłakiwał go i doznał spustoszenia”.
قال: فالتفت إليه النبي صلى الله عليه وآله وهو ضاحك فقال له: يا با الحسن ما فعل صاحبك اليهودي قال: قلت: ماتقال: اغتممت به واستبدت وحشتك عليه قال: نعم يا رسول الله قال: فتحب ان تراه محبورا قال قلت: نعم بأبي أنت وأميقال: ارفع رأسك وكشط له عن السماء الرابعة فإذا هو بقبة من زبرجد خضراء معلقة بالقدرة فقال له: يا با الحسن هذا لمنيحبك من أهل الذمة من اليهود والنصارى والمجوس وشيعتك المؤمنون معي ومعك غدا في الجنة وهذا باب واسع لو أردنااستقصاء الكلام فيه لخرجنا عن وضع الكتاب
„Powiedział: „Potem Prorok (s.) zwrócił się do niego, kiedy się śmiał. Potem powiedział do niego: „O Abu l-Hasan, co zrobił twój żydowski towarzysz?”. On (Ali) odpowiedział: „Powiedziałem: „Odszedł”. Powiedział: „Czy smuciłeś się z tego powodu i czy spadło na ciebie spustoszenie z tego powodu?”. On (Ali) odpowiedział: „Powiedziałem: „Tak, Wysłanniku Boży”. Zapytał: „Czy chciałbyś, żeby był szczęśliwy?”. (Ali) odpowiedział: „Powiedziałem: „Tak, niech mój ojciec i matka zostaną ci poświęceni”. Powiedział: „Podnieś głowę”. Wtedy zostało mu objawione czwarte niebo. Więc oto znalazł się niespodziewanie w kopule z zielonego oliwinu zwisającej z dzbana. Potem rzekł do niego: „O Abu l-Hasan, to jest dla tych od ludu poręczyciela, spośród Żydów, Chrześcijanów i Zaratusztrijczyków, którzy cię kochają, a twoi wierzący wyznawcy będą jutro razem ze mną i z tobą w raju ”. I takich hadisów jest wiele. Gdybyśmy mieli zagłębić się w ten temat, porzucilibyśmy cel książki”. [Khatimat-ul-Mustadrak, Tom 5, strona 18-20]